Langzaam dreigt contact met beschaafde wereld.

Bij vertrek op de camping van Rebreuve wilde ik mijn powerbank ophalen bij de billarten. Je moet dat ding toch ergens opladen.
Nergens meer te vinden, gejat dus door die k.t fransen.
Niet zo erg zou je zeggen, maar voor mijn communicatie met de buitenwereld en navigatie ben ik wel van dat ding afhankelijk.
Op maandag 26 juni dus al chagarijnig vertrokken.
Na kop zelfgemaakte koffie maar vertrokken.
Duurde bovendien lang eer ik een bakker tegenkwam voor een croissant als ontbijt.
Heb mijn helm maar opgezet, dacht je weet maar nooit.
Ook dat bleek zinloos.
Nu het positieve, lekkerfietsweer, aan het eind beloond door aardige camping, in een dorpje waar alle bevolking weggetrokken was, en zelfs het postkantoor te koop stond.
Nog wel het weer kunnen zien, er wordt aardig wat regen verwacht.
Op dinsdag, 27 juni vroeg uit Aubigny au Bac vertrokken.
De bakker gaat daar om06.30 open.
In tegenstelling tot wat ik verwachtte was de tent nog droog.
Begon pas te regenen toen ik aan het opvouwen was.
Doordat het onderweg af entoe regende nietmeer dan 65 km gefietst.
Veel langs kanalen over jaagpaden met veel grind.
Bloedlink als je onderuit gaat.
Zo nu en dan verradelijke klim.
Camping in Grand Fayt, had ik goede verwachtingen van, bleek een gore camping te zijn waarvan je er in Frankrijk zo veel hebt.
Wel vriendelijk mensen, lekkere witte wijn.
Al vast plannen aan het maken voor morgen, maar eerst het weer afwachten.
Het positieve, ik heb een nieuwe stekker kunnen kopen, en kan dus contact met de beschaafde wereld blijven houden.